O czym się dowiesz?
Szacuje się, że obecnie co drugi dorosły Polak i co dziesiąte dziecko zmaga się z nadwagą, a skala zjawiska rośnie z każdym rokiem. O ile jednak kilka nadprogramowych kilogramów zwykle traktowanych jest jak wyzwanie, z którym łatwo się uporać poprzez odpowiednią dietę i ćwiczenia, o tyle kilkadziesiąt kilo na plusie jest już poważnym problemem zdrowotnym. W takiej sytuacji mówimy o otyłości, którą jeszcze precyzyjniej można określić, posługując się 3-stopniową skalą, opartą o wskaźnik masy ciała BMI (obliczany przez podzielenie masy ciała w kg przez kwadrat jego wysokości w metrach).
Otyłość I stopnia diagnozuje się wówczas, gdy BMI przekracza 30 kg/m², stopień II dotyczy osób, u których wskaźnik masy ciała mieści się między 31 a 39 kg/m², natomiast wynik powyżej 40 kg/m² oznacza otyłość III stopnia, inaczej nazywaną otyłością olbrzymią.
Innym parametrem, który pozwala na zdiagnozowanie otyłości skrajnej jest zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. Dla kobiet jest to ponad 50%, natomiast w przypadku mężczyzn otyłość 3 stopnia zaczyna się wówczas, gdy zawartość tkanki tłuszczowej przekracza 35%.
Otyłość olbrzymia i BMI powyżej 40 to problemy, które niosą ze sobą bardzo poważne konsekwencje dla całego organizmu. W ich przypadku nie chodzi bowiem tylko o wygląd pacjenta, jego poczucie własnej wartości czy tak powszechne bolączki, jak trudności ze znalezieniem ubrań w odpowiednim rozmiarze. Tak duża masa ciała i wysoka zawartość tkanki tłuszczowej są obciążeniem dla najważniejszych narządów w organizmie, zmuszają je do bardziej wytężonej pracy, a przez to - narażają na różnego rodzaju dolegliwości. Mowa przede wszystkim o sercu, płucach i naczyniach krwionośnych, ale pozostałe układy również zaczynają gorzej funkcjonować.
Otyłość olbrzymia u wielu pacjentów jest przyczyną, m.in.:
Otyłość skrajna prowadzi również do uszkodzeń stawów i kości, a także zwiększa ryzyko niepłodności i zaburzeń hormonalnych, depresji i innych zaburzeń emocjonalnych. Ponadto osoby z otyłością 3 stopnia są bardziej narażone na niektóre nowotwory, jak rak wątroby, trzustki czy okrężnicy. U mężczyzn dodatkowo jest to nowotwór prostaty, a u kobiet - jajników, szyjki macicy oraz piersi.
Otyłość olbrzymia to choroba przewlekła, która niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji dla całego organizmu. Jakie są jednak jej przyczyny i kto jest najbardziej narażony na jej wystąpienie? Odpowiedź na to pytanie jest bardziej złożona niż się wydaje. Kluczową rolę oczywiście odgrywa tutaj styl życia, a przede wszystkim nieprawidłowa dieta i brak odpowiedniej ilości ruchu. Jedzenie zbyt dużych porcji, sięganie wyłącznie po wysokokaloryczne potrawy, produkty mocno przetworzone i z dużą zawartością cukrów to prosta droga do nadprogramowych kilogramów, a w skrajnych przypadkach - do otyłości olbrzymiej.
Nie zawsze jednak otyłość skrajna jest wynikiem wyłącznie objadania się bez umiaru. Ryzyko wystąpienia tej choroby jest większe w przypadku osób, zmagających się z zaburzeniami nastroju, narażonych na silny i długotrwały stres, a także obciążonych genetycznie. Wśród przyczyn otyłości 3 stopnia wymieniane są także problemy endokrynologiczne, głównie związane z tarczycą i nadnerczami. Wpływ na zwiększoną masę ciała mogą mieć również niektóre leki, np. przyjmowane kortykosteroidy.
Konsekwencje zdrowotne otyłości olbrzymiej mogą przybrać bardzo poważne rozmiary, a wielu specjalistów przyznaje wręcz, że ta choroba przewlekła bywa śmiertelna. Nie można więc jej bagatelizować, ale walczyć z nią na wszelkie możliwe sposoby. Pierwszym krokiem jest zmiana sposobu życia, w tym zmiana nawyków żywieniowych. Pod tym szerokim pojęciem należy rozumieć:
Niestety doświadczenia pokazują, że w przypadku otyłości olbrzymiej sama dieta czy wprowadzenie ruchu do codziennej rutyny najczęściej nie rozwiązuje problemu. Większość chorujących na otyłość nie jest w stanie utrzymać restrykcyjnej diety przez czas pozwalający uzyskać prawidłową(zdrową) masę ciała. Pacjenci muszą więc włączyć również leczenie nowoczesnymi lekami, a także rozważyć metody operacyjne, które zwykle przynoszą największe sukcesy. Trzeba jednak podkreślić, że samo wykonanie zabiegu bariatrycznego nie oznacza błyskawicznego schudnięcia. Po operacji rozpoczyna się długi proces redukcji masy ciała, dzięki zbilanoswanej diecie, aktywności fizycznej i gruntownej zmianie nawyków, jednak dzięki operacji jest to znacznie łatwiejsze i znaczącą większa grupa pacjentów osiąga zamierzony cel i nie wraca do otyłości.
Leczenie otyłości bez względu na jej stopień bywa trudne i długotrwałe, a przy tym wymaga dużego samozaparcia i zaangażowania ze strony pacjenta. W przypadku niektórych osób zmiana stylu życia i przyjmowanie leków prowadzą prosto do wyleczenia, jednak częściej droga ta jest zdecydowanie bardziej skomplikowana. Jeśli efekty nie są zadowalające, masa ciała nie spada lub szybko wraca do punktu wyjścia, albo też chory ma szereg chorób spowodowanych otyłością, to rekomendowaną metodą walki z otyłością są zabiegi operacyjne.
Popularne zabiegi bariatryczne, stosowane w leczeniu otyłości olbrzymiej to:
Operacje bariatryczne uznawane są obecnie za najskuteczniejszą metodę walki z otyłością olbrzymią. Warto jednak pamiętać, że o podjęciu takiej metody leczenia zawsze powinien decydować lekarz, który nie tylko wykluczy przeciwwskazania, ale również wybierze najbardziej optymalny dla pacjenta zabieg. Ponadto specjalista przygotuje również szereg zaleceń pooperacyjnych, których stosowanie jest niezbędne do osiągnięcia sukcesu i pożegnania problemu otyłości 3 stopnia.
Źródła:
share
Podziel się
Kontakt
Umów się na wizytę
Wrocław
W naszym serwisie wykorzystujemy pliki Cookies. Są one zapisywane na dysku urządzenia końcowego użytkownika w celach statystycznych oraz ułatwienia korzystania z serwisu. Ustawienia te zawsze można zmienić. Szczegółowe informacje o plikach Cookies znajdują się w Polityce Prywatności
Kalkulator bmi
czym jest BMI?
Zakresy wartości BMI:
Specjalizacja
Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy Uniwersytet SWPS w Warszawie
O sobie