Operacja bariatryczna jest skuteczną i trwałą metodą redukcji masy ciała. Jednocześnie droga do lekkiego życia jest pełna wyzwań psychologicznych. W tym artykule wyjaśnimy, dlaczego rozmowa z psychologiem jest tak istotna i jaką rolę odgrywa w procesie chirurgicznego leczenia otyłości.
Dlaczego potrzebna jest zgoda psychologa do operacji bariatrycznej?
Przed operacją pacjenci zmagają się z presją społeczną i rówieśniczą, problemami z poczuciem własnej wartości i negatywnym nastawieniem związanym z leczeniem otyłości. Decyzja o poddaniu się operacji bariatrycznej jest trudna, a w konsekwencji może znacząco zmienić życie osoby chorującej na otyłość.
Nieodłączną częścią procesu chirurgicznego leczenia otyłości jest praca i wsparcie psychologa. W procesie prehabilitacji poza dietą, aktywnością fizyczną i eliminacją nałogów to właśnie psycholog wspiera osoby w celu zminimalizowania stresu i lęku, które mogą negatywnie wpływać na proces leczenia. W trakcie konsultacji psycholog dokonuje oceny gotowości psychicznej, pomaga określić, czy pacjent jest emocjonalnie przygotowany na znaczące zmiany w życiu, które nastąpią po operacji. Identyfikuje potencjalne problemy. Wspiera w procesie zmiany, pomaga pacjentowi w opracowaniu strategii radzenia sobie z nowymi nawykami żywieniowymi i stylem życia po operacji. Rozmowa pomaga specjaliście zweryfikować, czy pacjent jest odpowiednio zmotywowany do długotrwałej zmiany stylu życia po zabiegu.
Jak wygląda kwalifikacja do operacji bariatrycznej przez psychologa?
Praca z psychologiem nie kończy się na konsultacji przed operacją. Warto kontynuować pracę także na etapie pooperacyjnym, ponieważ proces jest długotrwały i wymaga znacznej koncentracji i motywacji to realizacji strategii i planu działania. Poza samą osobą poddająca się leczeniu w proces należy włączyć rodzinę czy przyjaciół, dla których operacja bariatryczna bliskiej osoby jest dużym wyzwaniem.
Psycholog w zespole bariatrycznym jest dla Ciebie, a żeby lepiej przygotować się na rozmowę ze specjalistą poznaj proces kwalifikacji psychologicznej do operacji bariatrycznej, która obejmuje zazwyczaj następujące elementy:
- Wywiad psychologiczny – szczegółowa rozmowa z pacjentem, aby poznać jego historię, motywacje i oczekiwania związane z operacją
- Ocena stanu psychicznego – badanie obecnego stanu emocjonalnego pacjenta, w tym poziom stresu, nastrój i ewentualne zaburzenia psychiczne.
- Analiza nawyków żywieniowych – ocena stosunku pacjenta do jedzenia, identyfikacja potencjalnych zaburzeń odżywiania lub kompulsywnego zachowania.
- Badanie wsparcia społecznego – ocena otoczenie pacjenta i dostępnego wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół.
- W niektórych przypadkach przeprowadzane są standardowe testy psychologiczne, aby dokładniej ocenić stan pacjenta.
Co dyskwalifikuje przed operacją bariatryczną?
Do obowiązku psychologa należy także wskazanie ewentualnych przeciwwskazań do przeprowadzenie operacji bariatrycznej. Istnieje kilka czynników psychologicznych, które mogą dyskwalifikować pacjenta z chirurgicznego leczenia choroby otyłościowej:
- Nieleczone zaburzenia psychiczne. Poważne, niekontrolowane choroby psychiczne, takie jak depresja, zaburzenia lękowe czy zaburzenia osobowości, mogą stanowić przeciwwskazanie do zabiegu.
- Uzależnienia. Aktywne uzależnienia, np. od alkoholu czy narkotyków, dyskwalifikują pacjenta do czasu skutecznego leczenia.
- Brak realistycznych oczekiwań. Jeśli pacjent ma nierealistyczne wyobrażenia o efektach operacji lub nie rozumie konieczności zmiany stylu życia, może to być powodem odroczenia zabiegu.
- Niedostateczna motywacja. Brak gotowości do wprowadzenia trwałych zmian w diecie i stylu życia może skutkować odmową kwalifikacji.
- Poważne zaburzenia odżywiania. Nieleczone zaburzenia, takie jak bulimia czy zespół kompulsywnego objadania się, mogą uniemożliwić przeprowadzenie operacji.
Podsumowanie
Rola psychologa wykracza poza kwalifikację do zabiegu. Konsultacje przygotowują do zmiany stylu życia i pomagają ustalić realistyczne oczekiwania. Psycholog wspiera w rozwiązywaniu problemu z obrazem ciała i pomaga dostosować się do samopostrzegania zmian fizycznych. Jest niezbędny w zapobieganiu depresji, lękowi i zaburzeniom społecznym po operacji bariatrycznej.
